Interview met Cees Boshuizen

Interview met Cees Boshuizen, secretaris van het PCOB bestuur Soest- Soesterberg.

Op maandag 19 december 2022 heb ik (Nelleke in ’t Anker) met Cees mogen spreken, n.a.v. het afronden van zijn taken komende maanden als secretaris van het PCOB bestuur Soest – Soesterberg. Daarnaast gaat hij stoppen als secretaris van het COSBO. Voor beide functies heeft Cees zich enorm ingezet en daar zijn wij, samen met u als leden, hem zeer erkentelijk voor. De reden is dat zijn gezondheidssituatie sterk achteruit gaat, zijn krachten laten hem meer en meer in de steek. Het liefst wil Cees zich zo lang mogelijk nuttig maken, echter daarnaast is de kwaliteit van leven belangrijk.

Het lijkt dan ook een mooi moment om samen met Cees terug te blikken, op zijn leven als mens, in relatie tot zijn gezin, familie en vrienden, zijn arbeidzame bestaan en zijn vrijwilligerswerk.

Cees is in 1941 geboren in Amsterdam, als jongste van een gezin met vier broers. Hij groeide op in een liefdevol gezin. Zijn oudste broer was zijn prominente beschermer. Deze is  op 19 december j.l. overleden, voor Cees een groot verdriet.

Na de lagere school werd hij getest op het bekende Prof. Waterink instituut. Het advies was dat hij geschikt was voor de handel. Het liefst had hij gekozen voor de herenmode. In 1955 ging Cees naar de Kweekschool voor Detailhandel .

Het liep iets anders: nadat hij stage gelopen had bij één van de toenmalige kruideniersbedrijven van Jac. Hermans, werd hem door de directeur na zijn eindexamen, in 1958 direct een baan aangeboden.  Vrij snel klom hij op binnen het bedrijf’, behaalde in twee jaar allerlei diploma’s, zoals Groente- en Fruit, Levensmiddelen, Textiel, Slijterij, Slagerij etc. Hiermee werd hij in Nederland de jongste bedrijfsleider met alle vakdiploma’s!

In 1959 kwam de Zelfbediening op gang en deze mocht hij introduceren. Kortom zijn carrière liep op rolletjes. Mede door de groei van het bedrijf vervulde Cees diverse leidinggevende functies. Steeds een groter filiaal te beheren en een nieuw filiaal te openen werd zijn lust en zijn leven. Op een gegeven moment had hij de verantwoordelijkheid over 25 filialen. Hij beëindigde zijn carrière als Hoofd Staf Bureau Operations. Ook werd hij secretaris van de Ondernemingsraad. Uiteindelijk heeft hij er 43 dienstjaren gewerkt tot aan zijn VUT in 2002. Het persoonlijke leven van Cees komt aan bod: zijn eerste vrouw Tineke vroeg hij in 1961 om verkering, na een avondje stappen op de kermis. In 1963 trouwden ze op 23 en 21-jarige leeftijd. Dochter Marion werd in 1964 geboren en zoon Frank volgde in 1968. Het jonge gezin verhuisde naar Uithoorn waar hun woonkamer uitkeek over de Amstel. Later verhuisden ze vanwege het werk respectievelijk naar Alphen aan de Rijn en uiteindelijk naar Soest. Van het opgroeien van hun kleinkinderen mochten ze volop genieten. Helaas kreeg zijn vrouw Tineke te maken met Reuma en andere gezondheidsproblemen, wat maakte dat zij steeds afhankelijker werd van de zorg door Cees.  Na haar overlijden in 2004, brak een nieuwe fase aan in het leven van Cees.

Gelukkig leerde hij in 2005 Irene kennen, na een aantal jaren ´latten´, zijn ze gaan samenwonen en in het huwelijksbootje gestapt in 2013. Zij kregen er beiden een hele familie bij, dat proces is in grote harmonie verlopen.

Als belangrijke levensmomenten noemt Cees de geboorte  en trouwerijen van zijn kinderen en kleinkinderen, naast de grote twee liefdes die hij heeft mogen ervaren.

Wie is Cees:

Zijn persoonlijkheid wordt gekenmerkt door o.a. een groot empathisch vermogen, een brede maatschappelijke en sociale belangstelling. Cees is positief en bescheiden. Hij houdt graag de regie en zal nooit op het laatste moment iets doen. Hij is graag doelgericht bezig en streeft naar het beste resultaat. Wat Cees belangrijk vindt is het respectvol omgaan met de ander.

Graag zou hij de verdeling tussen arm en rijk in Nederland en de hele wereld beter verdeeld willen zien. In de loop van het leven is zijn politieke gerichtheid verschoven naar links.

In 2003 startte Cees met vrijwilligerswerk en hij vroeg zich af: “wat vind ik leuk?” En dat bleek o.a. vergaderen te zijn. Met als doel een steentje bij te dragen aan de positie van de zwakkeren in de samenleving. Hij kwam o.a. bij het WMO platform terecht. Sinds acht jaar vervult hij  wisselende rollen van voorzitter en secretaris.                              

Kijkend naar de situatie in Nederland is Cees van mening dat er veel zorgaanbod is maar het komt niet altijd op de goede plaats terecht. Zowel de PCOB als de COSBO kunnen in dit proces plaatselijk en landelijk een sturende en adviserende rol in spelen. Ouderen vinden het vaak moeilijk om passende zorg te vinden, een Zorgloket en bv Keukentafelgesprekken kunnen helpen om vast te stellen waar ondersteuning nodig is.

Met de gemeente Soest en de SWOS vindt op dit moment constructief overleg plaats. In 2023 zal er opnieuw een gezamenlijk symposium plaatsvinden. En de samenwerking met de KBO en COSBO krijgt duidelijker gestalte. Als PCOB bestuur zien we dit als een positieve ontwikkeling

Wat betekent de PCOB voor Cees?

Praktische informatie over zorg en welzijn, maar ook is het onderlinge contact is enorm belangrijk. Senioren waarderen de verbinding en de gezelligheid met elkaar. Daarbij hoort het omzien naar elkaar in vreugdevolle situaties, maar ook oog en aandacht hebben  bij verdriet en gezondheidsproblemen. De contactmiddagen en de busreizen voldoen in een duidelijke behoefte.

Hoe ziet Cees de toekomst van de PCOB?

De ouderen vallen steeds meer weg en jongere senioren weten onvoldoende de weg te vinden naar de PCOB, jammer want het is in ieders belang en ook verdiepend voor jezelf om actief te zijn voor een dergelijke organisatie!.  Als je bedenkt dat een kwart van de Soester bevolking bestaat uit senioren, valt daar nog de nodige winst te behalen. Mede daarom is samenwerking met andere senioren organisaties zo belangrijk, bundeling van krachten.

Het is zo boeiend om lokaal de ouderen te ondersteunen, wie wil dat niet als het nodig is?

Je bent nu aangekomen in een bijzondere levensfase, hoe kijk je daar tegenaan?

Voor mij is de cirkel rond, antwoordt Cees. Ik zie het leven als een geschenk. Ik heb alle reden tot dankbaarheid. Wel wil ik mij zo lang mogelijk inzetten voor de samenleving en met name de PCOB.

Een grote wens van mij is dat er binnenkort een goede opvolger komt voor de taak van secretaris.